معنی دین پروری - جستجوی لغت در جدول جو

دین پروری(پَرْ وَ)

لغت نامه دهخدا

دین پرور

حامی و مروج دین، کسی که دین را ترویج و تقویت کند

فرهنگ فارسی عمید

دام پروری

شغل و عمل دام پرور، نگهداری و پرورش حیوانات اهلی، محل پرورش حیوانات اهلی

فرهنگ فارسی عمید

تن پروری

خوش گذرانی، تن آسایی

فرهنگ فارسی عمید

دون پروری

(پَرْ وَ)

حالت و چگونگی دون پرور. تربیت دونان وناکسان. (یادداشت مؤلف). و رجوع به دون پرور شود

لغت نامه دهخدا

کین پرور

(تَ خوا / خا)

کین اندیش. که در اندیشۀ انتقامجویی است. بدخواه. بداندیش:
تو دین پروری خصم کین پرور است
فرشته دگر اهرمن دیگر است.
نظامی

لغت نامه دهخدا

دین آوری

(وَ)

عمل دین آور. پیامبری. رسالت. تشریع

لغت نامه دهخدا

دون پرور

(شَ کَ / شَکْ کَ)

رذل پرور. که به پرورش دونان بپردازد:
بخاییدش از کینه دندان به زهر
که دون پرور است این فرومایه دهر.
سعدی (بوستان).
زمانه نیست مگر رذل جوی و رذل پرست
ستاره نیست مگر دون نواز و دون پرور.
قاآنی.
- امثال:
دنیا دون پرور است. (امثال و حکم دهخدا).
- روزگار یا گردون یا دهر دون پرور، روزگار سفله پرور:
من که دارم در گدایی گنج سلطانی به دست
کی طمع در گردش گردون دون پرور کنم.
حافظ.
سماط دهر دون پرور ندارد شهد آسایش
مذاق حرص و آز ایدون بشو از تلخ و از شورش.
حافظ.
ز دست ف تنه این اختران بی معنی
ز دام عشوۀ این روزگار دون پرور.
؟

لغت نامه دهخدا

تن پروری

(تَمْ پَرْ وَ)

خودپروری و خودنوازی. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

دین پروردن

(تَ تَ / تِ کَدَ)

پرورش دادن و قوت بخشیدن دین: علم از بهر دین پروردن است نه از بهر دنیا خوردن. (گلستان)

لغت نامه دهخدا

سخن پروری

(سُ خَمْ پَرْ وَ)

عمل سخن پرور. شاعری:
دلم بازبان در سخن پروری
چو هاروت و زهره به افسونگری.
نظامی

لغت نامه دهخدا

دانش پروری

(نِ پَ وَ)

عمل دانش پرور

لغت نامه دهخدا

چین پرورد

(پَ وَ)

پروردۀ سرزمین چین که در چین پرورش یافته باشد:
شاه از آن تنگ چشم چین پرورد
خواست کز خاطرش فشاند گرد.
نظامی

لغت نامه دهخدا

دین پرور

(عِشْ وَ / وِ)

کنایه از متشرع. (آنندراج). صفت کسی که به پرورش دین همت گمارد. ترویج کننده دین:
قوام دین پیغمبرملک محمود دین پرور
ملک فعل و ملک سیرت ملک سهم و ملک سیما.
فرخی.
ملک بوسعید آفتاب سعادت
جهاندار و دین پرور و دادگستر.
فرخی.
خدای حکم چنان کرده بود کان بت را
ز جای برکند آن شهریار دین پرور.
فرخی.
کجا معاویه و کو یزید و کو هشام
کجاست عمر عبدالعزیز دین پرور.
ناصرخسرو.
پادشاه میمون عالم عادل دادگستر دین پرور. (سندبادنامه ص 342).
گروهی بر آن کوه دین پروران
مسلمان فارع زپیغمبران.
نظامی.
بصدقی که روید ز دین پروران
به وحیی که آید به پیغمبران.
نظامی.
تو دین پروری خصم کین پرور است.
فرشته دگر اهرمن دیگر است.
نظامی.
بدامن پاکی دین پرورانت
بصاحب سری پیغمبرانت.
نظامی.
چنین پادشاهان که دین پرورند
ببازوی دین گوی دولت برند.
سعدی.
جهانبان و دین پرور و دادگر
نیامد چو بوبکر بعد از عمر.
سعدی.
و دایم موقر... و سرور دین پرور باد. (تاریخ قم ص 4)